Myszka Zbigniew, Glosa do wyroku NSA z dnia 9 kwietnia 1991 r., II SA 237/91 oraz do postanowienia NSA z dnia 15 kwietnia 1991 r., II SA 258/91

Glosy
Opublikowano: OSP 1992/11-12/231
Autor:
Rodzaj: glosa
Notka bibliograficzna: częściowo krytyczna

Glosa do wyroku NSA z dnia 9 kwietnia 1991 r., II SA 237/91 oraz do postanowienia NSA z dnia 15 kwietnia 1991 r., II SA 258/91

1. Stosunek pracy z mianowania, pojawiający się jako osnowa stosowanych orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego należy do najtrudniejszych zagadnień występujących na styku prawa administracyjnego i prawa pracy. Poglądy doktryny w tym zakresie dalekie są od jednolitości, a w gruncie rzeczy znajdują się ciągle w fazie procesów badawczych zależnych od często odmiennych założeń metodologicznych i konwencji badawczych. Jest to związane z materią legislacyjną aktów prawnych zwanych pragmatykami, które ulegają stosunkowo częstym zmianom wynikającym z preferowania przez ustawodawcę różnych skal odrębności statusu pracowników mianowanych od umownych.. Jedno nie ulega wątpliwości, że nominacja wchodzi do regulacji normatywnych prawa administracyjnego i prawa pracy.

W tych układach legislacyjnych oddziaływanie prawa pracy ugruntowuje się, i to niezależnie od dostrzegalnych tendencji do nawrotu ustawowych form regulacji stosunków pracy z mianowania. Nominacja jawi się bowiem jako jedna z podstaw...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX