Mincer-Jaśkowska Małgorzata, Glosa do wyroku NSA z dnia 8 września 1989 r., II SA 390/89
Glosa do wyroku NSA z dnia 8 września 1989 r., II SA 390/89
Zarówno wyrok, jak i teza cytowanego orzeczenia zasługują na aprobatę. Dotyczą one w istocie dwóch zagadnień:
stosunku art. 107 § 3 kpa do art. 207 § 2 pkt 3 kpa,
uprawnień kombatanckich na tle ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów .
1. Pierwsze z tych zagadnień ma charakter proceduralny i może odnosić się do spraw różnego typu. Stąd ma ono szerszy wymiar. Zostało też podkreślone w tezie glosowanego wyroku. Teza ta na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie oczywista. Zgodnie z art. 107 § 3 kpa organ winien podać w uzasadnieniu faktycznym decyzji w szczególności fakty, które uznał za udowodnione, dowody na których się oparł, przyczyny, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś w uzasadnieniu prawnym - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. Zawarcie tych elementów w decyzji wymaga, by przeprowadzenie analizy i oceny materiału dowodowego nastąpiło najpóźniej w momencie jej wydania.
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX