Woźny Tomasz, Glosa do wyroku NSA z dnia 8 lutego 2007 r., II OSK 1270/06

Komentowany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi kolejny przejaw dominującej tendencji - obecnej od wielu lat w judykaturze oraz doktrynie prawa administracyjnego procesowego - zgodnie z którą zakaz reformationis in peius jest interpretowany w sposób zawężający i w istocie ograniczający zakres jego obowiązywania. Jest to podejście w moim przekonaniu niesłuszne, powodujące znaczne ograniczenie uprawnień procesowych strony (a nie - co w świetle argumentów podnoszonych w nauce prawa warto szczególnie podkreślić - materialnoprawnych), w szczególności redukując możliwość dwuinstancyjnego rozpatrzenia jej sprawy przez organ administracji publicznej. Zdaję sobie sprawę, że glosowane orzeczenie kontynuuje tendencję już utrwaloną, nie należy zatem w najbliższym czasie spodziewać się jej radykalnego odwrócenia. Niemniej jednak uważam, że wypada sformułować pewne krytyczne uwagi dotyczące tego poglądu.

Jak już wskazałem, teza mówiąca, że decyzja kasatoryjna organu odwoławczego nie...