Czarnik Zbigniew, Glosa do wyroku NSA z dnia 7 lipca 1995 r., SA/Rz 121/94

Przedmiotem niniejszej glosy jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego dotykający problemu, który na gruncie ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, zwanej dalej ustawą o gospodarce gruntami, nie został w sposób wyraźny rozstrzygnięty. Jednak ten aspekt nie jest jedynym, który czyni z wyroku wypowiedź Sądu zasługującą na kilka uwag natury ogólniejszej.

Podniesiona, a zarazem rozstrzygnięta zostaje w nim wątpliwość, która na gruncie prawa cywilnego pojawia się od kilkudziesięciu lat. Dotyczy ona sposobu realizacji uprawnień samoistnego posiadacza lub właściciela gruntu wynikających z art. 231 k.c. Chodzi o odpowiedź na pytanie, czy jedynym sposobem na skorzystanie ze wskazanych roszczeń jest droga postępowania cywilnego, w którym sąd powszechny stwierdzi istnienie łączącego strony stosunku i nakaże zawarcie stosownej umowy przenoszącej własność? Art. 231k.c. nie zawierając w tej materii dosłownego wskazania, zdaje się na równi z działaniami...