Zimmermann Jan, Glosa do wyroku NSA z dnia 6 lutego 2001 r., III SA 1247/00

1. Przepisy prawa, które Naczelny Sąd Administracyjny poddał interpretacji, rozstrzygając sprawę będącą przedmiotem glosowanego orzeczenia, znajdują się w dwóch różnych ustawach. Mamy tu do czynienia z połączeniem regulacji zawartej w ustawie z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. 1991 r. Nr 100 poz. 442 z późn. zm., cyt. dalej jako uks) i w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 1997 r. Nr 137 poz. 926 z późn. zm., cyt. dalej jako op). Pierwsza z nich, dość kontrowersyjnie, wyposaża inspektora kontroli skarbowej w kompetencje decyzyjne w odniesieniu do spraw podatkowych, określonych przez drugą ustawę (art. 24 ust. 2 pkt 1 uks). Ustawa o kontroli skarbowej wyraźnie stwierdza, że od decyzji tych służy odwołanie do izby skarbowej (art. 26 ust. 1 pkt 1 uks). W ten sposób wprowadza ona odstępstwo od reguły, zgodnie z którą organem odwoławczym jest „organ wyższego stopnia"(art. 220 § 2 op i art. 127 § 2 kpa). To nietypowe rozwiązanie zostało zapewne...