Sawuła Robert, Glosa do wyroku NSA z dnia 4 lutego 1993 r., SA/Kr 558/92

Teza przyjętego do glosowania wyroku NSA na pierwszy rzut oka nie budzi żadnych wątpliwości. Każda strona postępowania może skorzystać z prawa odwołania się od decyzji nieostatecznej, dając tym samym wyraz dezaprobaty dla rozstrzygnięcia organu I instancji. Stan sprawy, na tle której zapadł glosowany wyrok zmusza jednak do głębszego zastanowienia się, czy rzeczywiście pogląd Sądu wyrażony w tezie ma każdoczesne zastosowanie.

Decyzją z 12 lipca 1990 r. Prezydent Miasta R. orzekł, że nieruchomość obejmująca działki nr 590/3 i 590/4 w obr. 207, położona w R. przy ul. S. stała się zbędna na cele uzasadniające wywłaszczenie. Decyzja zawierała błędne pouczenie, że służy od niej zażalenie do Wojewody R. Wśród osób, którym należało decyzję doręczyć wymieniono Marię W., wieczystego użytkownika jednej z działek. Maria W. nie wiedziała o toczącym się postępowaniu, organ I instancji zaniechał także doręczenia jej decyzji. Traktując decyzję jako ostateczną, Sąd Rejonowy w R. zobowiązał Urząd Miejski...