Jędrzejewski Stanisław, Glosa do wyroku NSA z dnia 4 listopada 1991 r., IV SA 927/91

W uzasadnieniu wyroku zwraca uwagę sformułowana tam teza, że „organ orzekający w sprawie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę, nie ma obowiązku dokonywania ustaleń, czy inwestorowi przysługuje prawo dysponowania nieruchomością, a udzielenie takiego pozwolenia nie przesądza o prawie własności gruntu, i nie ma bezpośredniego wpływu na ustalenie tego prawa". Teza ta skłania do głębszych przemyśleń związanych z nią wątków prawnych.

1. Przepis art. 42 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 1974 r. Nr 38 poz. 229 z późn. zm.), zamieszczony w rozdziale siódmym, zatytułowanym „oddawanie do użytku obiektów budowlanych", nosi charakter szczególny. W odróżnieniu od pozostałych przepisów tego rozdziału - nie odnosi się on do oceny, czy dany obiekt odpowiada technicznym warunkom zdatności do użytkowania, lecz dotyczy najczęściej sytuacji, kiedy obiekt jest już użytkowany, ale wybudowany został „naruszeniem przepisów"