Sawuła Robert, Glosa do wyroku NSA z dnia 22 lutego 2007 r., II OSK 1863/06

Glosowany wyrok jest interesujący z dwóch przyczyn. Odnosi się do wykładni art. 20 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: up i zp) oraz dokonuje kwalifikacji pojęcia naruszenia zasad i trybu sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego (art. 28 ust. 1 up i zp) w aspekcie zasadności stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w przedmiocie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego. Na wstępie trzeba zaznaczyć, że wyrażona w uzasadnieniu wyroku NSA teza i jej uzasadnienie zasługują na pełną aprobatę. Z zadowoleniem należy odnotować, iż NSA skłonił się ku odformalizowaniu procesu uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który to tryb sporządzania i tak podlega precyzyjnemu i dość wyczerpującemu reżimowi, określonemu w up i zp. Ramy glosy nakazują skoncentrować się wokół zasadniczej kwestii ujętej w tezie, natomiast należy pominąć, ciekawe skądinąd i inspirujące, zagadnienie zachowania zgodności planu...