Woś Tadeusz, Glosa do wyroku NSA z dnia 20 marca 1991 r., I SA 139/91

I. Przepis art. 98 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym , zwłaszcza jego ust. 3 per se ipsum, który stanowi punkt wyjścia i podstawę dla rozstrzygnięć, jakich musiał dokonać NSA w rozpatrywanej sprawie, jak również w powiązaniu z pozostałymi przepisami tej ustawy, a zwłaszcza jej rozdziału 10 („Nadzór nad działalnością komunalną"), w którym został umieszczony, oraz właściwymi przepisami kpa i kpc, daleko odbiega od wymogów jasności i jednoznaczności . W tej sytuacji wydaje się, że ustalenie treści postanowień art. 98 ust. 3 ustawy oraz konsekwencji złożenia przez skarżącego skargi z naruszeniem postanowień tego przepisu wymaga ustalenia takich podstawowych konstrukcji postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawach ze skarg na rozstrzygnięcie organu nadzorczego dotyczące gminy, jak: kto jest stroną skarżącą w tym postępowaniu, jakie są podstawy i zakres jej zdolności sądowej i procesowej oraz w jaki sposób może zostać zrealizowany wymóg należytej...