Szewczyk Marek, Glosa do wyroku NSA z dnia 18 stycznia 2000 r., IV SA 1756/98

I. Na wstępie zaznaczyć należy, że teza glosowanego wyroku zasługuje na pełną aprobatę. Przekonywająco brzmią także argumenty powołane w uzasadnieniu glosowanego wyroku. Przypomnieć warto, że NSA argumentował swe stanowisko tym, że: przepis art. 64 ust. 1 Konstytucji przyznaje każdemu prawo własności, że prawo to - choć jest najpełniejszym spośród praw rzeczowych - nie ma charakteru absolutnego i że Konstytucja przyzwala na jego ograniczenie, że ograniczenia w zakresie korzystania z prawa własności dotyczą nie tylko właściciela zamierzającego zabudować własną nieruchomość, lecz także właścicieli nieruchomości sąsiednich.

Powyższa argumentacja zasługuje na pełną aprobatę. Dokonywana z perspektywy czasu, jaki upłynął od wydania glosowanego wyroku, refleksja może dotyczyć jedynie tego, przy użyciu jakich dodatkowych argumentów można wzmocnić jeszcze kierunek, jaki wyznaczony został tym orzeczeniem.

II. Przepis art. 9 zdanie 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2000 r....