Kmieciak Zbigniew, Glosa do wyroku NSA z dnia 18 stycznia 1988 r., III SA 964/87

1. W glosowanym wyroku NSA sformułował zasługującą - moim zdaniem - na aprobatę tezę, iż wszelkie niejasności czy też wątpliwości związane z oceną stanu faktycznego sprawy nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika. Przedstawiona teza stanowi odzwierciedlenie obowiązującej w procesie karnym zasady in dubio pro reo. Zgodnie z art. 3 § 3 kpk, nie dających się usunąć wątpliwości nie wolno rozstrzygać na niekorzyść oskarżonego. W kpa brak jest przepisu wyrażającego podobną zasadę. Czy jednak zakaz rozstrzygania wątpliwości na niekorzyść strony nie obowiązuje w postępowaniu administracyjnym? NSA przyjął, że wspomniana zasada powinna być uwzględniona w postępowaniu w sprawach zobowiązań podatkowych. Konsekwentnie należałoby uznać, że ma ona zastosowanie także w postępowaniu administracyjnym, którego przedmiotem są inne kategorie spraw - za wnioskiem takim zdaje się przemawiać większy „rygoryzm" (zwłaszcza w zakresie czynności dowodowych) postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych