Zieliński Andrzej, Glosa do wyroku NSA z dnia 1 lutego 1994 r., II SA 2143/92

Teza glosowanego wyroku, choć dyskusyjna, zasługuje na akceptację. Wyrok jest uzasadniony jakby w dwu płaszczyznach rozważań: 1) odnoszącej się do własności (szczególnie jej treści) z ewentualnymi ograniczeniami tego prawa i 2) nawiązującej do zasad współżycia społecznego (racjonalnych zachowań i rozstrzygnięć), choć Sąd wyraźnie nie określa tak właśnie swoich postaw. Tę powściągliwość Sądu w tej kwestii można podzielić, bo w rozpatrywanej sprawie decydentom - zwłaszcza w postępowaniu odwoławczym - zabrakło wyobraźni, niezależnie od popełnionych uchybień prawu.

Zagadnieniem pierwszoplanowym dla glosowanego wyroku jest odpowiedź na pytanie, jakim tytułem do nieruchomości objętych scalaniem dysponowali w chwili wszczęcia postępowania skarżący lub ich poprzednicy prawni. Nie znamy dokładnej daty, ale bez ryzyka błędu można przyjąć, iż na podstawie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin Marianna i Anna S....