Kisielewicz Andrzej, Glosa do wyroków NSA: z dnia 24 stycznia 2003 r., II SA/Łd 1887/99 oraz z dnia 27 czerwca 2002 r., SA/Bk 230/02

W obu powyższych wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd ten wypowiadał się w kwestiach związanych z paleniem tytoniu w zakładzie pracy. Czynił to w sprawach ze skarg pracodawców na decyzje organów Państwowej Inspekcji Pracy, nakazujące im urządzenie w zakładzie pracy palarni lub wyznaczenie wyodrębnionego miejsca do palenia tytoniu. W obu przypadkach Sąd, używając różnej argumentacji i podnosząc różne wątpliwości i problemy, zajął stanowisko, że pracodawca ma prawny obowiązek wyodrębnienia i urządzenia w zakładzie pracy miejsc przeznaczonych do palenia tytoniu (palarni). Wprowadzenie zaś całkowitego zakazu palenia tytoniu w zakładzie pracy jest niedopuszczalne i stanowi dyskryminację pracowników palących w rozumieniu art. 11[3] kodeksu pracy (wyrok II SA/Łd 1887/99) albo też jest co najmniej wątpliwe w świetle konstytucyjnego prawa obywatela do decydowania o swoim życiu osobistym (wyrok SA/Bk 230/2002).

Prawne regulacje dotyczące palenia tytoniu zawiera przede wszystkim ustawa...