Szkudlarek Piotr, Glosa do uchwały SN z dnia 9 października 2000 r., I KZP 4/00

1. Ważne, skomplikowane orzeczenie Sądu Najwyższego, rozpoznawane w pełnym składzie Izby Karnej, nawet jednym zdaniem nie odnosi się do obowiązującej Konstytucji RP z 1997 r. Sąd szeroko odwołuje się, jak gdyby w zastępstwie, do nieobowiązującej już procedury karnej z 1969 r. Dlaczego? Czyżby Sąd Najwyższy podzielał pogląd, że „zarówno Konstytucja, jak i umowy międzynarodowe nie naruszają porządku prawnego obowiązującego w państwie. Określone postępowania toczą się według procedur przewidzianych dla tych postępowań”? Należy się zastanowić, do jakich wniosków mógłby dojść Sąd Najwyższy, gdyby wziął pod uwagę przepisy ustawy zasadniczej.

2. Na wstępie należy się zastanowić, czy aby faktycznie w sprawach karnych można stosować Konstytucję? Artykuł 8 stanowi, iż Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej, a jej przepisy stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Jak zauważa P. Winczorek „zasadą ustroju RP, podobnie zresztą jak wielu demokratycznych...