Strzebińczyk Jerzy, Glosa do uchwały SN z dnia 9 maja 2002 r., III CZP 7/02
Glosa do uchwały SN z dnia 9 maja 2002 r., III CZP 7/02
I. Stanowisko składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, przyjęte w komentowanej uchwale rozstrzygającej zagadnienie prawne przedstawione przez zwykły skład SN, jest kolejnym przejawem obserwowanej często w judykaturze i doktrynie tendencji do interpretowania art. 12 kro w kierunku maksymalnej ochrony małżeństwa zawartego przez osobę dotkniętą chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym bez wymaganego zezwolenia sądu. Dotychczas spór dotyczył przede wszystkim zagadnienia dopuszczalności udzielenia takiego zezwolenia ex post, a w wypadku zaaprobowania takiej możliwości - wskazania rodzaju postępowania, w ramach którego „spóźnione" zezwolenie mogłoby być udzielone . Na szczególne podkreślenie zasługuje w związku z tym jednoznaczne opowiedzenie się przez skład Sądu Najwyższego, który podjął glosowaną uchwałę, za niedopuszczalnością i bezprzedmiotowością udzielania zezwolenia ex post. Stanowisko to - uzasadnione przez Sąd wieloaspektowo - zasługuje na pełną aprobatę. Można mieć nadzieję,...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX