Koper Radosław, Glosa do uchwały SN z dnia 8 lutego 2000 r., I KZP 52/99

Glosowana uchwała została podjęta na tle następującego stanu faktycznego. Prokurator Rejonowy w B., wnosząc przeciwko oskarżonej Krystynie S. akt oskarżenia, dołączył do niego wniosek, przewidziany w art. 335 § 1 kpk, domagając się w nim skazania oskarżonej bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenia na mocy art. 39 pkt 7 kk środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 600 zł. Uwzględniając tenże wniosek, Sąd Rejonowy w B. wydał w dniu 8 września 1999 r. wyrok, w którym uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanego jej przestępstwa określonego w art. 278 § 1 kk i na podstawie art. 59 kk odstąpił od wymierzenia kary, orzekając jednocześnie na mocy art. 49 kk od oskarżonej świadczenie pieniężne w proponowanej przez prokuratora kwocie. Wyrok ten, w części dotyczącej orzeczenia o karze, zaskarżył prokurator. W apelacji podniósł zarzut naruszenia art. 59 kk, który to przepis może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy przestępstwo jest zagrożone karą nie przekraczającą 3 lat...