Kruk Ewa, Glosa do uchwały SN z dnia 8 lutego 2000 r., I KZP 52/99

Trudno zgodzić się z tezą glosowanej uchwały, jak i jej mało przekonującym uzasadnieniem. Uznanie przez SN przepisu art. 335 § 1 k.p.k. za przepis o charakterze procesowym i porównanie go z treścią art. 502 § 1 k.p.k. nie wydaje się trafne. W tej ostatniej kwestii, tj. nakazu karnego, ustawodawca wskazując na przesłanki warunkujące dopuszczalność tego szczególnego postępowania określił w ustawie procesowej rodzaj kar, jak i rozmiary ich orzekania w tym trybie. Takie stanowisko - jak wskazuje J. Grajewski - jest wyrazem zakazu odstąpienia od ustawowych dyrektyw wymiaru kary ze względu na tryb postępowania. Wprowadzenie konsensualizmu do procesu karnego m.in. przez porozumienie, o jakim mowa w art. 335 k.p.k. spowodowało, że ustawodawca - wzorem rozwiązań w innych krajach - godząc się częściowo na oportunizm, wprowadził wyraźne "dobrodziejstwa" dla oskarżonego, który chce dobrowolnie poddać się karze. Wprowadził więc do art. 335 § 1k.p.k. jakby inny katalog stosowania kary lub środków...