Wysocki Dariusz, Glosa do uchwały SN z dnia 7 września 2000 r., I KZP 22/00

Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w tej niejednomyślnej uchwale (podjętej stosunkiem głosów 5 do 2) poddane zostało poważnej krytyce . Chyba niesłusznej.

Podnoszone są dwa zasadnicze mankamenty dokonanej wykładni. Jej rozszerzający charakter, będący wynikiem ograniczenia pola analizy językowej i dojścia do wniosków sprzecznych z intencjami ustawodawcy oraz - co gorsza - objęcie w ten sposób odpowiedzialnością karną takich zachowań, które w momencie zrealizowania nie były przez ustawę penalizowane.

Jak podkreślono, uchwała prowadzi do niedobrej sytuacji, w której osoba, nie ponosząca odpowiedzialności karnej za zaniechanie w momencie, w którym zdecydowała się nie powrócić do zakładu karnego w wyznaczonym czasie (po okresie czasowego zwolnienia) ani przez następnych kilka miesięcy, zostaje niejako dopadnięta przez tę odpowiedzialność mocą ustawy, która weszła w życie jakiś czas później. W ten sposób na prezentowanej interpretacji zaciążył zarzut naruszenia gwarancji oskarżonego,...