Szpunar Adam, Glosa do uchwały SN z dnia 5 maja 1993 r., III CZP 52/93

Glosowane orzeczenie stanowi prawdziwą kopalnię zagadnień z zakresu rękojmi publicznej wiary ksiąg wieczystych (powoływanej w dalszym toku w skrócie jako „rękojmia"). Wymagają one omówienia, przynajmniej w formie glosy. Jak w oku soczewki skupiają się w tym orzeczeniu wciąż dyskutowane w naszej literaturze kwestie, dotyczące przesłanek stosowania rękojmi . Glosowana uchwała wprowadza nowe elementy w tej dziedzinie, wiążące się z rozwojem kredytu bankowego. Trzeba zaznaczyć, że w orbitę rozważań muszą być wciągnięte także przepisy prawa rodzinnego (por. zwłaszcza art. 36-38 kro). Wyrażając na ogół aprobatę zajętego przez Sąd Najwyższy stanowiska, ograniczę się do kilku uwag, częściowo krytycznych, które nasunęły mi się przy czytaniu uchwały i jej uzasadnienia. Bogactwo problemów, poruszonych bezpośrednio lub pośrednio w obszernym uzasadnieniu, zmusza do dokonania dość radykalnej selekcji. Dlatego z góry zaznaczam, że celem glosy nie jest przypominanie elementarnych wiadomości na temat...