Bieżuński Paweł, Glosa do uchwały SN z dnia 4 listopada 2009 r., I PZP 4/2009

1. Glosowana uchwała ma fundamentalne znaczenie dla praktyki prawa pracy, dotyka bowiem sfery uprawnień pracownika, w przypadku naruszenia jego praw przez pracodawcę. Istotą problemu było rozstrzygnięcie, czy pracownik, który nie żądał odszkodowania (przywrócenia do pracy) w postępowaniu sądowym na podstawie art. 56 k.p., może w postępowaniu o sprostowanie świadectwa pracy skutecznie kwestionować zgodność z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 k.p. i domagać się sprostowania świadectwa pracy. Sąd Najwyższy w glosowanej uchwale udzielił odpowiedzi przeczącej, a tym samym nie podzielił poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 maja 1991 r. I PZP 13/91 .

2. Sąd Najwyższy, na poparcie sformułowanej tezy, przywołał następujące argumenty: