Sych Wojciech, Glosa do uchwały SN z dnia 30 września 2010 r., I KZP 10/10

Potrzeba podjęcia przez Sąd Najwyższy w powiększonym składzie (7) uchwały w kwestii uprawnienia jednego z rodziców do reprezentowania małoletniego dziecka jako pokrzywdzonego w postępowaniu karnym, gdy oskarżonym jest drugi z rodziców, ujawniła się w następującej sytuacji procesowej.

Sabina S., działając jako ustawowa przedstawicielka swojej córki – małoletniej Pauliny S., przeciwko Sewerynowi S., swojemu małżonkowi a ojcu wymienionej małoletniej, wniosła – do Sądu Rejonowego w W. – prywatny akt oskarżenia, w którym zarzuciła mu, że 30 kwietnia 2005 r. w L. uderzył Paulinę S. w okolicę lędźwiową pleców, co spowodowało rozstrój zdrowia małoletniej trwający nie dłużej niż 7 dni, to jest występek określony w art. 157 § 2 k.k. Sąd rejonowy, stwierdzając, że oskarżony dopuścił się naruszenia nietykalności cielesnej małoletniej Pauliny S., wyrokiem z dnia 19 marca 2008 r., (VI K 199/06), na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie i na podstawie art. 67 § 3