Górniok Oktawia, Glosa do uchwały SN z dnia 30 września 2003 r., I KZP 22/03

1. Glosowana uchwała zasługuje na szczególną uwagę z co najmniej dwóch powodów.

Jako pierwszy powołać wypadnie fakt, iż rozbieżności przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia we wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego istniały w orzecznictwie samego Sądu Najwyższego.

Drugim jest długotrwałość dwóch koncepcji przestępstwa fałszu intelektualnego - węższej, zwanej urzędową i szerszej, wymagającej wszakże publicznoprawnego znaczenia dokumentu i umocowanego w prawie szczególnego uprawnienia do jego wystawiania. Na ich bowiem tle zrodziła się rozbieżność przedstawiona do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu. Początki tej konkurencji sięgają kodeksu karnego z 1932 r. Ujmował on bowiem odrębnie w art. 287 fałsz intelektualny popełniany przez urzędnika jako „wyższą i swoistą formę niebezpieczeństwa społecznego, wymagającą odrębnego traktowania" (L. Peiper: Komentarz do kodeksu karnego, Kraków 1936 r., str. 620) i surowszej kary aniżeli taki czyn dokonany przez „osobę publicznego...