Iwaniec Jakub Maciej, Glosa do uchwały SN z dnia 30 września 2003 r., I KZP 19/03

Uchwała została wydana po rozpatrzeniu przez Sąd Najwyższy zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy w trybie art. 441 § 1 kpk, którego powagę podniósł Sąd Okręgowy w K., rozstrzygając apelację prokuratora na niekorzyść oskarżonego P.C., zarzucającą wyrokowi sądu pierwszej instancji obrazę prawa materialnego, a to przepisu art. 66 § 1 kk. Sąd a quo warunkowo umorzył postępowanie karne przeciwko oskarżonemu P.C., któremu zostało zarzucone popełnienie przestępstwa określonego w art. 220 § 1 kk w zb. z art. 155 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Umorzenie nastąpiło na postawie art. 66 § 1 kk w zw. z art. 66 § 3 kk, ze względu na to, że sprawca pojednał się z osobą najbliższą dla pokrzywdzonego, która wykonywała w tym zakresie jego uprawnienia procesowe.

Zanim jednak przyjdzie mi odnieść się do zasadności argumentacji Sądu Najwyższego, której wyrazem jest teza glosowanej uchwały, warto zastanowić się nad tym, czy w ogóle na tle przedstawionego stanu prawnego sprawy Sąd...