Hofmański Piotr, Sadzik Elżbieta, Glosa do uchwały SN z dnia 30 stycznia 2001 r., I KZP 50/2000

Glosowana uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego wywołuje zasadnicze wątpliwości zarówno gdy chodzi o jej tezę, jak też o główne wątki argumentacyjne. Zastosowanie jej w praktyce sądowej prowadzić też będzie do nie dającej się zaakceptować dysfunkcjonalności postępowania sądowego.

Problem, przed rozstrzygnięciem którego stanął Sąd Najwyższy, pojawił się po znowelizowaniu art. 254 i art. 263 k.p.k. ustawą z 20 lipca 2000 r. (Dz. U. Nr 62, poz. 717). Nowelą tą zmodyfikowano zakres zaskarżalności postanowień wydanych w wyniku rozpoznania wniosku o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. Z jednej strony wprowadzono, nieprzewidzianą uprzednio, kontrolę decyzji sądowych w tym przedmiocie, z drugiej zaś ograniczono tę kontrolę (także w odniesieniu do postanowień prokuratorskich) jedynie do tych postanowień, które odnoszą się do wniosków złożonych po upływie 2 miesięcy od dnia rozpoznania poprzedniego wniosku dotyczącego tego samego oskarżonego. W art. 254 § 1 in finek.p.k....