Gabriel-Węglowski Michał, Glosa do uchwały SN z dnia 30 marca 2016 r., I KZP 21/15.

W niniejszej glosie zawarto krytyczną opinię o przysługującej zdaniem Sądu Najwyższego bankowi zaskarżalności na podstawie art. 302 § 1 k.p.k. postanowienia prokuratora, wydanego na podstawie art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. b prawa bankowego. Przede wszystkim z tego względu, że żadną miarą nie można uznać, by postanowienie to naruszało jakiekolwiek prawo banku (co najwyżej narusza interes takiej instytucji, co jest pojęciem odrębnym od pojęcia uprawnienia). Ponadto za niesłuszne trzeba przyjąć zapatrywanie Sądu, jakoby wskazany przepis Prawa bankowego nie stanowił samoistnej podstawy uchylenia tajemnicy bankowej w określonym nim zakresie, a wprowadzenie uzyskanych od banku informacji do materiału procesowego śledztwa lub dochodzenia wymaga wydania przez prokuratora dodatkowego postanowienia na podstawie art. 226 k.p.k.

Wydana przez Sąd Najwyższy uchwała dotyka niezwykle ważnej kwestii zwolnienia przez prokuratora banku z tajemnicy bankowej (art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. bustawy z dnia 29...