Tomkiewicz Małgorzata, Glosa do uchwały SN z dnia 30 kwietnia 2014 r., I KZP 3/14

Streszczenie

W komentowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy uznał, iż jednostkowe kary pozbawienia wolności – mimo spięcia ich węzłem kary łącznej – nie tracą swej racji bytu ani autonomicznego charakteru, czego dowodem jest m.in. fakt, że kary te mogą podlegać modyfikacjom, zaś przedawnienie wykonania kary jest rozpatrywane w odniesieniu do kar jednostkowych nie zaś do kary łącznej, w związku z czym nie ma powodów aby przepis art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw nie mógł mieć zastosowania do poszczególnych kar objętych wyrokiem łącznym. Z tezą tą polemizuje autorka glosy.