Dubowik Anna, Glosa do uchwały SN z dnia 3 kwietnia 2001 r., III ZP 5/01

W tradycyjnym prawie urzędniczym stosunki służbowe mianowanych urzędników państwowych miały charakter publicznoprawny. Wszelkie sprawy wynikające ze stosunków służbowych rozpoznawane były na drodze administracyjnoprawnej, co odpowiadało ich naturze i stanowiło konsekwencję przewagi państwa w regulowaniu sytuacji prawnej funkcjonariuszy publicznych. Współcześnie w polskim systemie mianowanie stanowi podstawę nawiązania stosunku pracy (co nie dotyczy funkcjonariuszy formacji zmilitaryzowanych), do którego w zakresie nie unormowanym przepisami szczególnymi stosuje się przepisy kodeksu pracy (art. 5 kp), co dotyczy także rozstrzygania sporów ze stosunku pracy.

Idea rozpoznawania spraw wynikających ze stosunków prawnych nawiązanych w drodze nominacji na drodze administracyjnoprawnej nie została jednak ostatecznie zarzucona. Niektóre z pragmatyk w sprawach o poważnym ciężarze gatunkowym ustanawiają administracyjnoprawny tryb ich rozpoznawania, przewidując jednocześnie kontrolę sądu...