Skowron Andrzej, Glosa do uchwały SN z dnia 28 marca 2012 r., I KZP 26/11

Zgodnie z treścią art. 95 zdanie pierwsze kodeksu postępowania karnego sąd orzeka na rozprawie w wypadkach przewidzianych przez ustawę, a w innych – na posiedzeniach. Przy czym zgodnie z art. 355 k.p.k. rozprawa odbywa się jawnie. Od zasady tej istnieją oczywiście wyjątki, podyktowane różnymi względami, spośród których na pierwszy plan wybija się troska o zapewnienie spokoju społecznego, ochrona interesów państwa, a także potrzeba zapewnienia prywatności osobom uwikłanym w proces (art. 360 § 1 k.p.k.) . Kodeks nie reguluje za to kwestii jawności bądź niejawności posiedzeń, postanawiając jedynie, że strony oraz osoby niebędące stronami, jeżeli ma to znaczenie dla ochrony ich praw lub interesów, mają prawo – a niekiedy obowiązek – wziąć udział w posiedzeniu. Przepis art. 96k.p.k., który o tym stanowi dotyczy jednak tzw. jawności wewnętrznej, którą i słusznie różnicuje się w stosunku do jawności rozumianej jako dostęp do wiadomości o przebiegu postępowania dla nieograniczonej liczby...