Górniok Oktawia, Glosa do uchwały SN z dnia 26 listopada 2003 r., I KZP 32/03

1. Znaczenie glosowanej uchwały przekracza ramy wykładni użytego w art. 300 § 2 kk zwrotu „orzeczenie sądu lub innego organu państwowego". Wiąże się bowiem bezpośrednio z problemem zasięgu ochrony prawnokarnej przed przestępstwami na szkodę wierzyciela, a pośrednio dotyka roli powierzonej rodzajowemu przedmiotowi ochrony, czy inaczej intytulacji rozdziału kodeksu karnego, w którym zamieszczony jest poddawany wykładni przepis.

Ten pierwszy problem jest stosunkowo obszernie rozważany w literaturze karnistycznej (m.in. w komentarzach do ustawy o ochronie obrotu gospodarczego z 1994 r. oraz do obowiązującego kk). Również Sąd Najwyższy miał okazję ustosunkować się doń (por. np. uchwała z 20 listopada 2000 r. I KZP 31/2000 OSNKW 2001/1-2 poz. 5). Jego różne sformułowania akcentowały poszczególne, decydujące o zasięgu ochrony prawnokarnej elementy. Wyrażano je w pytaniach: czy sprawcą przestępstwa na szkodę wierzycieli może być każdy dłużnik, czy tylko prowadzący działalność gospodarczą? Czy...