Śliwonik Marta, Glosa do uchwały SN z dnia 26 czerwca 1997 r., I KZP 11/97

I. Uchwała ta dotyczy chyba najbardziej kontrowersyjnej przesłanki szczególnej postępowania uproszczonego, jaką jest brak uzasadnionych wątpliwości co do poczytalności oskarżonego (arg. ex. art. 420 pkt 3 kpk z 1969 r. lub art. 470 pkt 2 kpk z 1997 r.). Pierwszym zagadnieniem, jakie - na tle pytania prawnego i uchwały - należy rozstrzygnąć, jest odpowiedź na pytanie: czy rzeczywiście fakt poddania przez sąd oskarżonego badaniom przez biegłych psychiatrów w trybie art. 183 kpk z 1969 r. (lub art. 202 kpk z 1997 r.) jest równoznaczny z istnieniem uzasadnionej wątpliwości co do poczytalności oskarżonego i powoduje niedopuszczalność postępowania uproszczonego? Innymi słowy: czy istnieje prosta wspólzależność między powołaniem biegłych psychiatrów a niedopuszczalnością postępowania uproszczonego?

Doktryna i orzecznictwo rozważając ten problem na gruncie obrony obligatoryjnej przyjmuje na ogół prostą zależność między faktem dopuszczenia dowodu z opinii biegłych psychiatrów a istnieniem...