Wysocki Dariusz, Glosa do uchwały SN z dnia 25 października 2000 r., I KZP 28/00

Wyniki wywodu przeprowadzonego przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu prezentowanej uchwały daje się zaakceptować jedynie w określonym układzie procesowym i tylko jako składową szerszej myśli. Samego wywodu, jak i tezy uchwały podzielić niestety nie można. Zaciążyło na nich w równym stopniu nietrafne, co praktycznie powszechne przeświadczenie doktryny i judykatury, jakoby kodeks karny z 1997 r. przewidywał możliwość wymierzenia kary łącznej obejmującej tylko kary, których wykonanie zostało przez sąd warunkowo zawieszone. Tymczasem możliwości takiej kodeks ten w ogóle nie dopuszcza.

Przepisy rozdz. IX kk regulują instytucję realnego zbiegu przestępstw oraz warunki dopuszczalności łączenia kar i środków karnych w wypadku zaistnienia rzeczonego zbiegu. Artykuł 85 wyraża klauzulę generalną, która nie narusza uznanej już - chociaż niewolnej od zdań polemicznych, sygnalizowanych też w uzasadnieniu uchwały - zasady nie dopuszczającej wymierzenia kary łącznej, która obejmowałaby kary jednostkowe...