Naworski Jerzy Paweł, Glosa do uchwały SN z dnia 24 października 1996 r., III CZP 112/96

1. Prima facie uchwała nie stwarza szerokiego pola dla uwag komentatora. Zarówno teza, jak i jej uzasadnienie oparte zostały na właściwych przepisach prawa (art. 198, 199 i 200 kh), a ich wykładnia dokonana przez Sąd Najwyższy nie budzi zasadniczych zastrzeżeń. Przedmiotem rozważań była kwestia dopuszczalności zamieszczenia w umowie spółki z o.o. postanowienia § 20, zgodnie z którym „Do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych spółki o równowartości dziesięciu tysięcy ECU upoważniony jest każdy z członków zarządu. Powyżej tej kwoty wymagane jest współdziałanie co najmniej dwóch członków zarządu".

W uchwale Sąd Najwyższy uznał, że w umowie spółki z o.o. może być przewidziana reprezentacja łączna dla składania przez zarząd oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych spółki powyżej określonej ich wartości, wysuwając tezę tej treści na jej czoło. Przypomnieć trzeba, że problem nie jest nowy. T. Dziurzyński prezentował odmienny pogląd stojąc na stanowisku, że nie...