Dębski Ryszard Cz., Glosa do uchwały SN z dnia 24 maja 1988 r., VI KZP 2/88

Tezy glosowanej uchwały uznać należy za słuszne. Uzasadnienie tego stanowiska wymaga poczynienia na wstępie pewnych uwag ogólnych.

Opublikowanie uchwały z dnia 24 maja 1988 r. cieszyć musi już z tego względu, iż stanowi dowód „zainteresowania" organów ochrony prawnej przestępczością przeciwko środowisku . Trudno bowiem było dotąd oczekiwać publikacji orzeczeń Sądu Najwyższego dotyczących tej niezmiernie ważnej problematyki, skoro przepisy karne ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska pozostawały przez szereg lat w praktyce niemal całkowicie niewykorzystane . A przepisy te zasługują na szczególne zainteresowanie orzecznictwa. Nie tylko ze względu na dziś już nie kwestionowaną przez nikogo wagę problematyki ochrony środowiska i szeroko uznawaną konieczność posługiwania się w tym zakresie również (choć jedynie pomocniczo) prawnokarną metodą regulacji , ale także ze względu na specyfikę czynów godzących w środowisko, którym - co zrozumiałe - rzutować musi...