Kmiecik Romuald, Glosa do uchwały SN z dnia 24 lipca 2001 r., I KZP 15/01

Teza Sądu Najwyższego, pomimo zasygnalizowanych niżej zastrzeżeń, zasługuje na aprobatę, zwłaszcza jeśli uwzględni się względy celowościowe. Inna rzecz, czy aktualny stan prawny nasuwa tyle wątpliwości w sferze logiczno-semantycznej, że usprawiedliwia w świetle założeń wykładni sądowej odwołanie się do argumentacji celowościowo-funkcjonalnej korygującej rezultaty wykładni językowej. Stosując tradycyjny model wykładni, polegający na próbie odkodowania „woli racjonalnego prawodawcy" należałoby bowiem opowiedzieć się raczej za propozycją interpretacyjną Prokuratora Krajowego zacytowaną w uzasadnieniu uchwały SN. Zdaniem Prokuratora Krajowego „strona nie jest uprawniona do wniesienia kasacji od wyroku sądu odwoławczego, którym orzeczono w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie ustawy z 23 lutego 1991 r. (...) jeżeli nie podnosi zarzutu opartego na uchybieniu wymienionym w art. 439 § 1 kpk". Propozycja ta znajduje - w świetle aktualnych unormowań procesowych - bardziej...