Szpunar Adam, Glosa do uchwały SN z dnia 24 czerwca 1992 r., III CZP 78/92

Glosowane orzeczenie ma charakter precedensowy i choćby z tego powodu zasługuje na omówienie. Chciałbym z góry zaznaczyć, że implikacje zajętego w nim stanowiska przez SN sięgają znacznie dalej, aniżeli wynika to z treści przytoczonej tezy, która została ujęta zbyt kazuistycznie. Uchwała dotyczy w istocie dwóch przeplatających się ze sobą kwestii: zlecenia wypłaty akredytywy oraz umowy gwarancji bankowej. Należy stwierdzić, że glosowana uchwała wprowadza nowe elementy w obu tych dziedzinach. Mam tu na myśli przede wszystkim sprawę oceny gwarancji bankowej, która ze zrozumiałych względów wywołuje dziś wielkie zainteresowanie. Przy sposobności rozstrzygania dość szczegółowych kwestii Sąd Najwyższy sformułował kilka zapatrywań prawnych, mających ogólne znaczenie. Od tych uwag wstępnych przejdźmy do rekonstrukcji stanu faktycznego, który jest bardzo zawiły.

1. Istotne znaczenie ma chronologia wydarzeń. Pozwany bank (B) otworzył na zlecenie domu handlowego (C) akredytywę na niemal zawrotną...