Świątkowski Andrzej Marian, Glosa do uchwały SN z dnia 23 maja 2001 r., III ZP 25/00

Sąd Najwyższy w powiększonym składzie (siedmioosobowym) odpowiadając na pytanie prawne postawione przez zwykły (trzyosobowy) skład zastanawiał się nad charakterem Paktu Gwarancji Pracowniczych w sprawie warunków realizacji II etapu restrukturyzacji przedsiębiorstwa PKP, zawartego pomiędzy ogólnopolskimi związkami zawodowymi działającymi w PKP a pracodawcą - Zarządem Przedsiębiorstwa Państwowego Polskie Koleje Państwowe. Powiększony skład Sądu Najwyższego zajmował się tą sprawą z uwagi na wątpliwości w wykładni przepisu art. 9 § 1 kp. Stosowanie tego przepisu wywołało rozbieżności w orzecznictwie. W wyroku z dnia 28 lipca 1999 r. Sąd Najwyższy przyjął, że Pakt Gwarancji Pracowniczych w okresie restrukturyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego PKP jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 kp. Natomiast w wyrokach z dnia 7 września 1999 r. oraz z dnia 17 lutego 2000 r. wyraził pogląd, że ten sam pakt nie może być uznany za źródło prawa pracy. Zaszła więc konieczność podjęcia uchwały...