Szewc Andrzej, Glosa do uchwały SN z dnia 23 listopada 1993 r., I PZP 47/93

Źródłem problemu stanowiącego przedmiot pytania prawnego, jakie do Sądu Najwyższego skierował Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, jest niestaranne zredagowanie § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie projektów wynalazczych (Dz. U. 1991 r. Nr 83 poz. 374), a ściślej mówiąc - odpowiedniego przepisu analogicznego rozporządzenia z dnia 5 lutego 1990 r. (Dz. U. 1990 r. Nr 9 poz. 51). Tam bowiem po raz pierwszy zapisano zasadę, przyjętą później in extenso przez nowelę z roku 1991, a głoszącą, że znowelizowane przepisy stosuje się również do „wynagrodzeń za pracownicze projekty wynalazcze, zgłoszone przed dniem jego wejścia w życie, za okresy obliczeniowe, które kończą się po dniu wejścia w życie tego rozporządzenia, a także za okresy obliczeniowe już zakończone, za które wynagrodzenie nie zostało wypłacone w całości lub w części do dnia wejścia w życie rozporządzenia, chyba że wynagrodzenie ustalone według przepisów dotychczasowych...