Łagodziński Stanisław, Glosa do uchwały SN z dnia 23 kwietnia 1998 r., I KZP 1/98

Najbardziej pospolite przestępstwo, jakim jest kradzież cudzego mienia, budzi ciągle wątpliwości praktyki, które tym razem dotyczyły strony podmiotowej tegoż czynu, to jest celu działania sprawcy, określonego w ustawie celem przywłaszczenia. Wnioskowanie na podstawie przedmiotowego zachowania sprawcy o jego zamiarze przywłaszczenia zabieranej rzeczy, budziło z tego względu wątpliwości wymagające podjęcia zasadniczej wykładni ustawy, bowiem zachowanie to było odmienne od typowych wypadków kradzieży i wystąpiły w tym zakresie rozbieżne poglądy w teorii. W sprawie, w której zapadła glosowana uchwała, sprawca rozboju kwalifikowanego dokonując zaboru cudzego mienia, nie miał w zamiarze osiągnięcia korzyści majątkowej, niedozwolonego zysku bądź wzbogacenia (dla siebie lub innej osoby) i te nie były również dalszym skutkiem jego zachowania. Sprawca ten z powodu urazu psychicznego doznanego "od swojej dziewczyny" i kierując się z tego powodu odwetem wobec kobiet, zabierał im należące do nich...