Nesterowicz Mirosław, Glosa do uchwały SN z dnia 22 lutego 2006 r., III CZP 8/2006

Sąd Najwyższy już po raz drugi w tej samej sprawie zajmował się kwestią roszczeń zgwałconej kobiety, zmuszonej do urodzenia „niechcianego”dziecka na skutek uniemożliwienia jej dokonania aborcji. Powództwo to nazywane jako wrongful conception jest od kilkudziesięciu lat dochodzone w orzecznictwie wielu państw, zwłaszcza USA, Niemiec, Anglii, Francji. Matka żąda zadośćuczynienia pieniężnego za stresy, cierpienia psychiczne i fizyczne wynikłe z faktu urodzenia „niechcianego” dziecka i odszkodowania z tytułu szkód, które poniosła (koszty ciąży i porodu, utrata zarobków) oraz pokrycia kosztów i wydatków związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka, odpowiednio wyższych, gdy dziecko jest upośledzone.

Między orzecznictwem wymienionych państw a rozstrzygnięciem Sądu Najwyższego jest jednak zasadnicza różnica. W tamtych sprawach powództwo z tytułu wrongful conception wnoszone było przeważnie w sytuacji pomyłkowego zapisania przez lekarza lub wydania przez aptekarza innego leku zamiast środków...