Zieliński Andrzej, Glosa do uchwały SN z dnia 22 listopada 2006 r., III CZP 83/06

Glosowana uchwała powstała na tle banalnie prostego stanu faktycznego. Adwokat, wnosząc apelację, uiścił opłatę sądową od tej apelacji, jednak końcówki tej opłaty nie zaokrąglił do pełnego złotego, zgodnie z wymaganiami przepisu art. 21 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 r. Nr 167 poz. 1398 ze zm.). Rozpoznając zażalenie tego adwokata na orzeczenie o odrzuceniu apelacji przez Sąd Okręgowy w Warszawie, Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał, iż istnieje zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości i w trybie art. 390 § 1 kpc przedstawił to zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu, odraczając rozpoznanie sprawy.

Zagadnienie owo sprowadza się do pytania, czy niezaokrąglenie opłaty od wniesionego środka odwoławczego (apelacji) do pełnego złotego skutkuje zastosowaniem sankcji przewidzianej w art. 130[2] § 3 kpc. Okazało się w ten sposób, że nawet jasne przepisy prawne wymagają interpretacji, wbrew poglądom, według których clara non sunt...