Siwek Marek, Glosa do uchwały SN z dnia 21 listopada 2001 r., I KZP 14/2001

Wyrażone przez Sąd Najwyższy stanowisko zawarte w pierwszej części powołanej tezy (trzy pierwsze zdania) jest w pełni uzasadnione. Słusznie Sąd ten uznał, że skoro wykładnia gramatyczna okazuje się niewystarczająca do rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego, niezbędne jest sięgnięcie do wykładni systemowej, funkcjonalnej i historycznej, które z kolei łącznie wzięte, prowadzą do wniosku, iż stosowanie art. 89 § 1 k.k. ograniczone jest do postępowania w przedmiocie wyroku łącznego.

Aprobując tok rozumowania Sądu Najwyższego w tym przedmiocie, skrótowo jedynie podkreślić należy, iż stosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary w jednym postępowaniu, obejmującym co najmniej dwa przestępstwa pozostające w zbiegu realnym, do kary łącznej, nie zaś kar jednostkowych, uniemożliwia podjęcie decyzji sprzecznej z racją art. 69k.k., tj. warunkowego zawieszenia wykonania kary za jeden z przypisanych czynów i orzeczenia jej bez warunkowego zawieszenia za inny, jeżeli wysokość tych kar...