Kurzępa Bolesław, Glosa do uchwały SN z dnia 21 grudnia 1999 r., I KZP 44/99

Po raz pierwszy od wejścia w życie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. 1997 r. Nr 114 poz. 738 ze zm.) Sąd Najwyższy wyraził pogląd prawny, dotyczący interpretacji przepisów w niej zawartych. Jest to o tyle ważne, iż instytucja świadka koronnego znalazła już zastosowanie w kilkunastu sprawach toczących się lub zakończonych przed polskimi sądami. Tym samym nowy instrument dowodowy „wszedł" w fazę praktycznego zastosowania, a nie jedynie teoretycznych rozważań (najczęściej krytycznych). Nie można przecież z góry zakładać, iż zastosowanie omawianej instytucji w naszej rzeczywistości nie spełni pokładanych w niej oczekiwań. Jest to niewątpliwie środek, który nie może być stosowany zbyt często, chociażby ze względu na jego moralny i materialny wymiar . Istnieją jednak kategorie spraw, gdzie tylko świadek koronny umożliwia ujawnienie pozostałych sprawców przestępstwa i pociągnięcie ich do odpowiedzialności karnej.

Ustawa o świadku koronnym rodziła się bardzo powoli ....