Satko Jacek, Glosa do uchwały SN z dnia 20 stycznia 2000 r., I KZP 47/99

Wyrażone w glosowanej uchwale stanowisko zasługuje na aprobatę. Czynności związane z zatrzymaniem rzeczy i przeszukiwaniem uregulowane w rozdziale 25 kodeksu postępowania karnego, chociaż znajdują się w dziale V kodeksu dotyczącym dowodów, uznaje się za środki przymusu , gdyż z jednej strony umożliwiają one osiągnięcie celów procesu karnego, a z drugiej strony dotykają praw majątkowych uczestników procesu i co istotne, częstokroć nie będących stronami postępowania karnego. Czynności te wkraczają w gwarantowane Konstytucją prawa osobiste i majątkowe obywateli na ogół w postaci nietykalności i wolności osobistej (art. 41), wolności i tajemnicy komunikowania się (art. 49), nienaruszalności mieszkania (art. 50), własności (art. 64). We wszystkich tych przypadkach Ustawa zasadnicza pozwala na ograniczenie tych praw na zasadach i w trybie określonych ustawą.

W większości przypadków rozstrzygnięcia zapadłe w toku postępowania karnego dotyczące czynności określonych w rozdziale 25 kpk będą...