Woźniak Łukasz, Glosa do uchwały SN z dnia 20 stycznia 1999 r., I KZP 21/98

I. Będąca przedmiotem niniejszej glosy uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 1999 r. dotyka niezwykle ważnego problemu wzajemnych relacji między dążeniem do podniesienia efektywności ścigania przestępstw a wynikającymi często z tego dążenia niebezpieczeństwami dla rzetelności postępowania karnego. Jednym ze sposobów podniesienia efektywności pracy organów zwalczających przestępczość jest wprowadzenie do procesu karnego instytucji świadka incognito. Ma ona być środkiem zaradczym w sytuacji, gdy zagrożenie świadków w procesie karnym jest zjawiskiem realnym i przybierającym na intensywności. Nie są wcale rzadkie informacje prasowe o zastraszaniu pokrzywdzonych i innych świadków . Wszystko wskazuje na to, że to właśnie obawa przed zemstą przestępców jest często powodem „nagłych amnezji" świadków stających przed sądem. A przecież właśnie oni są niezwykle ważnym źródłem dowodów na drodze do ustalenia prawdy materialnej.

Z drugiej strony należy zdawać sobie sprawę z faktu, że...