Zimoch Stanisław, Glosa do uchwały SN z dnia 20 maja 1992 r., I KZP 9/92

Glosowana uchwała stanowi odpowiedź na przedstawione Sądowi Najwyższemu w trybie art. 390 § 1 kpk przez Sąd Wojewódzki w Jeleniej Górze pytanie co do tego, czy w sprawie złożenia przedmiotu do depozytu sądowego prokurator powinien skierować do sądu wniosek stosownie do przepisów prawa cywilnego, czy też z pominięciem ich wydać stosowne postanowienie we własnym zakresie.

Sama teza uchwały i związany z nią fragment uzasadnienia, mimo odmiennego stanowiska zaprezentowanego w literaturze prawniczej , zasługują na aprobatę. O uprawnieniu do wydania przez prokuratora we własnym zakresie postanowienia o złożeniu przedmiotu do depozytu sądowego przesądza treść art. 200 kpk w związku z art. 281 kpk. Wymaga jednak podkreślenia, że depozyt sądowy jest tylko jedną z dwóch możliwych form przechowania przedmiotu, co do którego zachodzą wątpliwości, komu należy go wydać. W przepisie art. 200 kpk jest równolegle przewidziane przekazanie przedmiotu na przechowanie osobie godnej zaufania, bez potrzeby...