Kulesza Jerzy, Glosa do uchwały SN z dnia 20 czerwca 2001 r., I KZP 5/01

Tezy glosowanej uchwały jest trafna. Została szeroko i wszechstronnie uzasadniona. Do dodatkowego, uzupełniającego jej omówienia skłania wysoka społeczna ranga i kontrowersyjność poruszanej problematyki. Polemiczne uwagi nasuwają jedynie te fragmenty uzasadnienia uchwały, w których Sąd Najwyższy stwierdza, że ordynator oddziału w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej nie jest funkcjonariuszem publicznym.

Przytoczona treść uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego podjęta została po uprzednim przekazaniu powiększonemu składowi Sądu Najwyższego, przez skład trzech sędziów tego Sądu, na podstawie art. 441 § 2 k.p.k. zagadnienia prawnego, wymagającego zasadniczej wykładni ustawy: "Czy podmiotem odpowiedzialności łapownictwa biernego może być ordynator oddziału przyjmujący korzyść majątkową w związku z decyzjami dotyczącymi przebiegu leczenia, czy też tylko i wyłącznie w związku z wykonywaniem czynności administracyjnych w zakładzie publicznej służby zdrowia (szpitala)"?