Wratny Jerzy, Glosa do uchwały SN z dnia 19 kwietnia 1990 r., III PZP 7/90

I. W stosunkowo niedługim odstępie czasu Sąd Najwyższy wydał dwa orzeczenia w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym. W obu chodziło o określenie uprawnień pracowników do dodatków stażowych w świetle porozumień o zakładowym systemie wynagradzania (w skrócie: zsw) wydanych na podstawie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania z dnia 26 stycznia 1984 r. w brzmieniu po nowelizacji w 1988 r. (Tekst jednolity: Dz. U. 1988 r. Nr 28 poz. 196; w skrócie: ustawa o zsw.).

Ustawa o zsw dopuszczała wybór przez kontrahentów porozumienia płacowego jednego z trzech wariantów naliczania dodatku stażowego. W obu porozumieniach rozważanych przez SN przyjęto trzeci wariant, zgodnie z którym dodatek przysługuje za pracę w danym zakładzie pracy z uwzględnieniem poprzednich okresów zatrudnienia (por. art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o zsw.), przy czym podstawa wymiaru dodatku za okres pracy w danym zakładzie pracy była ukształtowana korzystniej dla pracownika aniżeli podstawa wymiaru za...