Kuczyński Tadeusz, Glosa do uchwały SN z dnia 18 stycznia 2001 r., III ZP 28/00

Zagadnienie dopuszczalności sądowej kontroli orzeczeń dyscyplinarnych jest ostatnio przedmiotem coraz częstszych wypowiedzi orzecznictwa i literatury. Przed wejściem w życie nowej Konstytucji w orzecznictwie panował pogląd o niewłaściwości drogi sądowej w sprawach dyscyplinarnych, który wyprowadzano z treści obowiązujących regulacji prawnych. I tak, w pierwotnej wersji przepis art. 19 pkt 3 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (dalej: ustawa o NSA) stanowił wprost, że sąd administracyjny nie jest właściwy w sprawach dyscyplinarnych. Treść tego unormowania była dopełniana przez regulacje poszczególnych pragmatyk, które - jak przyjmowano - nadawały postępowaniu dyscyplinarnemu zamknięty wewnątrzsłużbowy charakter wykluczający możliwość zaskarżenia orzeczenia dyscyplinarnego do sądu administracyjnego. W konsekwencji, skargi na takie orzeczenia były przez ten Sąd odrzucane jako niedopuszczalne. Negowano także próby sytuowania sądów powszechnych jako instancji...