Bosek Leszek, Glosa do uchwały SN z dnia 16 listopada 2004 r., III CZP 64/04

1. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2004 r. jest kolejną zasługującą na uznanie wypowiedzią Sądu Najwyższego dotyczącą gruntów warszawskich. Mimo że pozornie uchwała nie ma tak spektakularnego wydźwięku, jak wyrok z dnia 27 listopada 2002 r. czy uchwała z dnia 21 marca 2003 r. , które przesądziły o samej zasadzie odpowiedzialności odszkodowawczej za skutki bezpodstawnej odmowy przyznania praw dekretowych, uchwała ma jednak duże znaczenie dla praktyki. Uchwała Sądu Najwyższego rozstrzyga bowiem jednoznacznie kwestię pierwszoplanową dla procesu cywilnego: legitymacji biernej.

2. Sąd Najwyższy orzekał na podstawie dość jasno zarysowanego stanu faktycznego. Orzeczeniami d. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z 11 kwietnia 1951 r. oraz z 7 lutego 1953 r. odmówiono dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu położonego w Warszawie, stwierdzając, że budynki znajdujące się na tej nieruchomości przeszły na własność Skarbu Państwa. Decyzją Prezesa Urzędu...