Wójcik Piotr, Glosa do uchwały SN z dnia 15 czerwca 2007 r., I KZP 15/07

Osądzenie danej osoby choćby za jedno z zachowań wchodzących w skład przestępstwa ciągłego (art. 12 k.k.) stanowi w każdym wypadku przeszkodę do wszczęcia oraz do prowadzenia postępowania karnego odnośnie pozostatych zachowań tej osoby, będących innymi fragmentami tego samego czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.). Granic czasowych czynu ciągłego nie wyznaczają oceny organów ścigania czy sądów, lecz rzeczywiste momenty rozpoczęcia i zakończenia realizacji takiego czynu przez sprawcę.